ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΑΛΕΤΑΣ: "Αναζήτηση της ζωής σε βάθος και μια ευαισθησία μοναδική. Μας σταματάει ιδιαίτερα η "Διαδρομή" με τα μεγάλα της ερωτηματικά, με τους υψηλούς της
στόχους, με την επιταγή μιας ανθρωπιάς.Ξεχωριστή θέση στην εκτίμησή μας παίρνει η
Ελευθερία Κουντούρη με το ποιήμα "Διαβάσεις" της, τα ποιηματά της έχουν την αληθινή έμπνευση που απορρέει σαν αναγκαιότητα από τον πόνο και τον στοχασμό ανθρώπων και
πραγμάτων. Το "Διάλειμμα", η "Εξομολόγηση", ο " Στρατοκόπος", η Τοιχοκόλληση", το
"Υστερόγραφο"και προπάντων η "Διάβαση" είναι ποιήματα εξαιρετικής επιτυχίας, που
μαρτυρούν το ταλέντο της Ποιήτριας.
ΑΙΟΛΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ / 1984
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΥΤΣΟΧΕΡΑΣ : "Η διαλεκτή Ποιήτρια Ελευθερία Κουντούρη με τη νεότροπη και
συμπυκνωμένη ποίηση,αλλά και με ιδιρρυθμία εμπλουτίζει τη νεοελληνική ποίηση..."
ΕΣΗΕΑ / 1994
ΒΑΣΙΛΗΣΙ.Ι.ΛΑΖΑΝΑΣ: "Ποιήματα που πηγάζουν από βαθύτατα βιώματα και "μετουσιώνοντα"
σε λαμπρές εικόνες και ωραιότατους στίχους"
ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ / 1988
ΑΝΝΑ ΚΕΛΕΣΙΔΟΥ: " Γράφετε με τρόπο εντελώς προσωπικό, καλώντας σε εγρήγορση, μετατρέποντας την αισθαντικότητα σε στοχασμό, μια ποίηση που δεν αναπαύει, αλλά
και δεν προκαλεί, αυτοκυριαρχημένη και επιβλητικά".
ΕΜΠΥΡΑ ΣΗΜΑΤΑ / 1988
ΦΑΙΔΡΑ ΖΑΜΠΑΘΑ-ΠΑΓΟΥΛΑΤΟΥ :"Ευαίσθητη, τρυφερή, κάποτε αδρή με λυρικούς απόηχους, ποίηση βαθυστόχαστη που υπογραμμίζει τον άνθρωπο.΄Εναν άνθρωπο που συμπονεί και
συμπορεύεται με τις αγωνίες, τους πόνους και τις εξάρσεις του λαού μας. Δέκτης και
πομπός η ίδια η ποιήτρια δίνει μέσα στο έργο της μια οικουμενικότητα στα καθημερινά
προβλήματα και αναζητά την αλήθεια, όπως κάθε γνήσιος ποιητής. Στηλιτεύει τη βία και
τα δεινά του πολέμου και αγωνίζεται για τα ιδανικά της που συμπυκνώνονται στην ειρήνη
και στην αγάπη"
ΕΡΕΥΝΑ / 1995
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥΝΗΣ : " Η Ελευθερία Κουντούρη κατορθώνει να δώσει τη δική της ατμόσφαιρα στη γραφή της. Σταθεροποιεί ένα δικό της ύφος που είναι το πιο δύσκολο
κατόρθωμα στο χώρο της ποίησης. Ο πόνος είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα του ποιητή
και του ανθρώπου στον πλανήτή μας, αυτό μας δίνει η Κουντούρη με σαφήνεια στο ποίημα
της "Παράθυρο Τρίτο".
ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΗ ΕΚΠΟΜΠΗ ΕΡΤ2 / ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΤΙΚΗ / 1985
ΑΛΕΚΟΣ ΧΡΥΣΟΜΑΛΛΗΣ : " Η ποιήτρια ζωντανεύει το στίχο. Είναι προσεκτική τόσο στους
τόνους, όσο και στην εσωτερική μουσική. Η Ελευθερία Κουντούρη είναι μια ποιητική
μορφή του τόπου μας".
ΣΗΜΑΙΑ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ / 1991
ΤΑΚΗΣ ΝΑΤΣΟΥΛΗΣ : "Στίχοι εύγλωτοι, εύληπτοι και ώριμο,με αριστοτεχνικό γράψιμο κι αρχιτεκτονική διάταξη. Συμπονετικά διαποτισμένοι με αναμφισβήτητη ποιότητα και ανυπόκριτη συγκίνηση. Τους διαβάζεις και υπολογίζεις, εκτιμάς και σέβεσαι το λογοτεχνικό της ταλέντο. Στοχαστικές, αλλά με διάχυτο λυρισμό στροφές που προβληματίζουν με την αυτοδυναμία τους".
νεα σκεψη/ 1989 - ΛΑΡΙΣΑΙΚΗ ΗΧΩ / 1989
ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΛΕΤΑΣ : "Η γραφή της Ελευθερίας Κουντούρη στην "Εισαγωγή στο Χρώμα" είναι αποσπασματική, ελλειπτική, ρωμαλέα, λακωνική".
ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΡΑΣΗ / 1991
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΙΑΤΟΠΟΥΛΟΣ : " ΄Ενα ψυχογραφικό μυθιστόρημα, τοποθετημένο στ' ανήσυχα χρόνια του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου ως την εποχή μας, είναι το νέο βιβλίο "ΡΑ ΑΤΟΥΜ" της Ελευθερίας Κουντούρη. Το ευρηματικό και καλοστημένο άπλωμα σφραγίζει τις σελίδες της καλής πεζογράφου. Είναι μια εργασία σοβαρού πεζογραφικού λόγου, με ολοκληρωμένη γραφή, σωστά στημένους ήρωες και δραματική ψυχογραφική σύνθεση".
ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ / 1990
Τετάρτη 19 Αυγούστου 2009
Κυριακή 2 Αυγούστου 2009
WORLD LITERATURE TODAY - UNIVERSITY OF OKLAHOMA
Eleftheria koundouri. I epohes tis idanikis aftapatis. Athens. Voyiatzi. 1996. 160 pages.
A young scholar of French literature and internaseveral books of modernist verse since 1980, one novel, and two volumes of her own poetry translated into Russian and English. A professional journalist and often honored with literary prizes in Greece anh abroad. Koundouri has now released " The Seasons of Ideal Self-Deception," a strange book that is difficult to classify or characterize.
The author explains her own text aw "four seasons and twelve letters, contemplative texts, "which address a "dear" man in the second person and are illustrated by color reproductions of surrealistic painting by the famous Max Ernst.
As if deriving from or suggested by these illustrations, the four longish chapters (with subdivisions)in epistolary form are written in lyric prose and communicate the
existential anguish of a sensitive and erudite woman attempting to intimate her
feelings and thoughts to another "self", a man (one assumes) whose responses are occasionally recorded and reported by the speaker. The stream of thoughts and emotions remains fluid, as nothing is thematically or systematically organized, and
topics remain utterly personal and esoteric in a way excluding third parties from this "communication."
"escape,quest,return" of these persons involved in the reification of an ideal idea constituting failure and self-deception make up the flesh of Koundouri's text
while the Ernst pictures offer its ortical skeleton. The book is a tour de force indeed, and it reads pleasantly despite a number of strictly cultural or academic allusions which do not contribute toward communication with a broad audience or readership. The text has no quotable passages and thus cannot be termed "philosophical", although it is sufficiently contemplative and abstract
to suggest a feminine sensibility which does not merely tell stories of a pessimistic nature. "Archaic Sea," "Pierced Stone," "Hidden Fire," "and "Unsilenced Wind" are the poetic titles of the four parts, their lyric flow witnessing the inner
drama of a rich and talented soul.
M.Byron Raizis
University of Athens
A young scholar of French literature and internaseveral books of modernist verse since 1980, one novel, and two volumes of her own poetry translated into Russian and English. A professional journalist and often honored with literary prizes in Greece anh abroad. Koundouri has now released " The Seasons of Ideal Self-Deception," a strange book that is difficult to classify or characterize.
The author explains her own text aw "four seasons and twelve letters, contemplative texts, "which address a "dear" man in the second person and are illustrated by color reproductions of surrealistic painting by the famous Max Ernst.
As if deriving from or suggested by these illustrations, the four longish chapters (with subdivisions)in epistolary form are written in lyric prose and communicate the
existential anguish of a sensitive and erudite woman attempting to intimate her
feelings and thoughts to another "self", a man (one assumes) whose responses are occasionally recorded and reported by the speaker. The stream of thoughts and emotions remains fluid, as nothing is thematically or systematically organized, and
topics remain utterly personal and esoteric in a way excluding third parties from this "communication."
"escape,quest,return" of these persons involved in the reification of an ideal idea constituting failure and self-deception make up the flesh of Koundouri's text
while the Ernst pictures offer its ortical skeleton. The book is a tour de force indeed, and it reads pleasantly despite a number of strictly cultural or academic allusions which do not contribute toward communication with a broad audience or readership. The text has no quotable passages and thus cannot be termed "philosophical", although it is sufficiently contemplative and abstract
to suggest a feminine sensibility which does not merely tell stories of a pessimistic nature. "Archaic Sea," "Pierced Stone," "Hidden Fire," "and "Unsilenced Wind" are the poetic titles of the four parts, their lyric flow witnessing the inner
drama of a rich and talented soul.
M.Byron Raizis
University of Athens
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)